Józef Bułatowicz – wybitny polski aforysta, fraszko pisarz, poeta, wieloletni pedagog. Był autorem kilku antologii fraszki dawnych i współczesnych autorów tego gatunku, zwłaszcza tak znaczącej pozycji, jak „Z fraszką przez stulecia (XV-XX wiek). Antologia”.
Józef Bułatowicz urodził się 29 listopada 1935 roku w Nowej Pecynie, wsi położonej w Puszczy Białej.
Egzamin dojrzałości zdał w 1953 w Liceum Ogólnokształcące w Łochowie.
Po maturze Bułatowicz wyjechał odbudowywać Gdańsk.
W 1954 został poproszony przez swego nauczyciela z podstawówki o zastępstwo na czas choroby. I został! – w zawodzie nauczyciela na stałe.
Żeby wszystko było zgodne z prawem, „nauczyciel” Bułatowicz kończy „Jednoroczny Kurs Przedmiotów Pedagogicznych i Artystyczno-Technicznych” w Siedlcach, dający uprawnienia równorzędne z maturą liceum pedagogicznego. Zaraz potem kończy Studium Nauczycielskie w Warszawie na kierunku geografia z zajęciami praktycznotechnicznymi. W 1961 rozpoczyna sześcioletnie studia na Wydziale Geografii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Marii CurieSkłodowskiej w Lublinie. I zostaje pierwszym w powiecie wyszkowskim magistrem zatrudnionym w szkole podstawowej!
Pracuje jako nauczyciel geografii, kierownik szkół, inspektor oświaty, dyrektor.
W 1980 r. zostaje dyrektorem Liceum Ogólnokształcącego w Wyszkowie. To za jego kadencji szkoła otrzymuje imię Cypriana Kamila Norwida, a na jej dziedzińcu pojawia się pierwszy w świecie pomnik poety.
Po 36 latach pracy nauczycielskiej odchodzi na emeryturę.
Wielką pasją Bułatowicza były podróże i pisanie.
W prasie zadebiutował aforyzmem w 1969. Wiersze, fraszki i aforyzmy publikował na łamach wielu gazet i czasopism (m.in. w „Przekroju”), a pierwszą książkę „Fraszki i myśli” wydał w 1984. Jego bibliografia liczy ponad 30 pozycji, utwory zostały przetłumaczone na wiele języków oraz znalazły się w wydawnictwach zbiorowych. Przez kilkadziesiąt lat zajmował się dziejami fraszki polskiej.
Józef Bułatowicz zmarł w Wyszkowie 11 maja 2019 w wieku 84 lat. Spoczywa na cmentarzu przy ulicy Nadgórze w Wyszkowie.
Opracował Admin korzystając z kwartalnika literackiego „Najprościej”
Aforyzmy Józefa Bułatowicza
- Adwokat nigdy nie przegrywa. Czasami tylko jego klient.
- Dobrze, gdy gest idzie w parze z gustem.
- Gdy sam siebie nie weźmiesz w garść, zrobią to inni.
- Gołębiemu sercu nie musi towarzyszyć ptasi móżdżek.
- Jeżeli tracisz głowę, nie trać przynajmniej twarzy.
- Już niejeden gorzko się zawiódł na słodkiej idiotce.
- Każde niepowodzenie to listek spadający z drzewa nadziei.
- Kochanek to taki udoskonalony mąż.
- Komputerem szczotki nie zastąpisz.
- Kot nie przejmuje się tym, co mówią o nim myszy.
- Krzyk mody fatalnie działa na słuch mężów.
- Młodzieńczy zapał przystoi w każdym wieku.
- Nie zapominaj, że ludzie są pamiętliwi.
- Pan mnie odkrył, panie reżyserze – zimno mi.
- Staraj się w każdej dobie przeżyć więcej czasu, niż wskazuje zegarek.
- Tak mało wiemy o sobie. Całe szczęście, że inni wiedzą mniej.
- Trudno oszukać samego siebie – ale każdy próbuje.
- Tylko desperat chce znać wszystkie myśli żony.
- Wszyscy się modlą, tylko niektórzy wstydzą się przyznać – o co.
- Życia nie sposób studiować zaocznie.